Burgemeesters van de koplopergemeentes zijn in januari 2013 per brief door de GSA benaderd. In deze brief onderstreept de GSA het belang van een goedwerkende ketenaanpak en de centrale rol van de gemeente bij het voorkomen en aanpakken van onveilige situaties in wijken. De gemeente wordt uitgenodigd om samen te werken rondom het realiseren van veilige wijken door uitwisseling van kennis, informatie en goede voorbeelden. Ook biedt de GSA aan om te adviseren bij het toetsen of het ontwikkelen van Sociale Calamiteitenplannen. Ook kunnen goede de voorbeelden ter beschikking worden gesteld. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling om het werk van de gemeente of andere lokale ketenpartners over te nemen.

Flankerend zijn ook alle Antidiscriminatievoorzieningen (ADV's) in Nederland, de lokale COC-afdelingen en andere LHBT-initiatieven en de Regionale Discriminatie Overleggen (RDO's) ingelicht over de brief naar de koplopergemeentes en om ondersteuning gevraagd.

Reactie van Koplopergemeentes
De uitnodiging van Natuurlijk Samen om samen te werken is door een aantal gemeentes voortvarend opgepakt: In Groningen, Amersfoort, Schiedam, Rotterdam en Sittard-Geleen zijn gesprekken gevoerd, is kennis en informatie uitgewisseld en werden op een aantal punten concrete afspraken gemaakt voor verdere stappen. Ook Den Bosch, Dordrecht en de Zeeuwse koplopergemeentes Goes, Vlissingen en Middelburg hebben belangstelling getoond en hebben de GSA uitgenodigd om samen te werken. In Zeeland werkt de GSA daarbij nauw samen met de regionale Antidiscriminatievoorziening ADB Zeeland.

Geen signalen
Een aantal gemeentes heeft weliswaar positief gereageerd op de brief Natuurlijk Samen maar laten weten geen behoefte te hebben aan nadere samenwerking. Deels omdat men vindt dat het eigen veiligheids- en LHBT-beleid goed geregeld is en de GSA haar energie beter op andere gemeentes kan richten, deels omdat men aangeeft geen meldingen van homovijandige incidenten in wijken te ontvangen en daarom geen prioriteit te willen geven aan dit onderwerp. Het spreekt voor zich dat Natuurlijk Samen laatstgenoemde reacties zorgelijk vindt. Los van het feit dat veel LHBT-vijandige incidenten om verschillende redenen helemaal niet worden gemeld kan de gemeente het invullen van haar verantwoordelijkheid voor veilige wijken niet afhankelijk maken van het aantal meldingen.  Natuurlijk Samen zal de desbetreffende gemeentes opnieuw benaderen en om opheldering vragen. Gemeentes die aangeven zelf al goed bezig te zijn zullen we vragen  om hun goede voorbeelden via onze website ter beschikking te stellen.

Een derde groep van 17 gemeentes heeft nog geen reactie op de brief gegeven. De GSA wil zich binnenkort met haar samenwerkingspartners en het ministerie van OC&W beraden hoe om te gaan met deze groep.

Inhoudelijk leveren de reacties tot nu toe waardevolle aanknopingspunten voor het verbeteren van het gemeentelijke veiligheidsbeleid rondom LHBT's: Zo weten gemeentes zich geen raad met de koppeling van veiligheids- en LHBT-beleid. In onze gesprekken blijkt dat de LHBT- ambtenaar vaak niet op de hoogte is van het gemeentelijke veiligheidsbeleid ( en omgekeerd). We denken dat door een betere koppeling van deze beleidsterreinen en de bijbehorende netwerken een grote stap voorwaarts kan worden gemaakt bij de vroegsignalering van onveilige situaties van LHBT's en het waarborgen van veilige wijken. Deze koppeling moet worden georganiseerd en helder worden vastgelegd.

Vanwege de grote relevantie van het gemeentelijke beleid voor veilige wijken zullen binnenkort ook een aantal niet-koplopergemeentes worden benaderd. Positieve voorbeelden die we in contacten met de gemeentes tegenkomen worden via de website toegankelijk gemaakt. Aan het einde van de projectperiode in 2014 zullen we onze ervaringen met de gemeentes gebundeld publiceren en aanbevelingen formulieren.

Pesterijen, treiteren, discriminerende opmerkingen, vernielingen en andere vormen van - vaak stiekem - gedrag.  Je kunt je er niet aan onttrekken, je voelt je in de kou staan en ten einde raad ga je maar verhuizen.  De impact op je persoonlijke leven is enorm.

Om deze situaties in de kiem te smoren en een adequate oplossing te bieden hebben de professionals  in de aanpak van woonoverlast en discriminatie de handen ineen geslagen. Door het Landelijk Platform Woonoverlast is in samenwerking met de anti-discriminatiebureau’s (Art.1, LBA, SAN, Natuurlijk Samen), het LECD van de Politie, Aedes en op verzoek van het ministeries van Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken de Voorbeeldaanpak “Discriminatie in de woonomgeving” ontwikkeld. 

Deze voorbeeldaanpak maakt de slag  van beleid naar de praktijk.  De krachten van de betrokkenen worden gebundeld door in de structurele aanpak van woonoverlast  de anti-discriminatiebureau’s als partner op te nemen en op lokaal niveau afspraken te maken over de doelstellingen, verantwoordelijkheden en werkwijze om dit soort situaties, onder regie van de gemeente op te lossen. De voorbeeldaanpak geeft concrete handreikingen om dit te realiseren.

De Voorbeeldaanpak “Discriminatie in de woonomgeving” iis gelanceerd op 20  juni 2013 overhandigd aan de Voorzitter van de Taskforce Platform Woonoverlast, de Amersfoortse Burgemeester Bolsius.

Lees verder

Een veilige wijk is een wijk waarin alle bewoners zichzelf kunnen zijn en elkaar kennen en gekend worden. Hierdoor wordt de basis voor saamhorigheid en een positieve sfeer gelegd. In de veilige wijk staat de bewoner centraal en is er respect voor de ander. De bewoner heeft primair proactief het aandeel in het realiseren van de veilige wijk. Natuurlijk Samen gaat in drie wijken in het land aan de slag met een pilotproject om deze veilige wijk te garanderen.

Het gaat om een pilot waarin bezien wordt welke methode geschikt is voor het verbeteren van de situatie. Voorwaarden en omstandigheden die bijdragen aan een veilige wijk:
-          Er is sprake van gemeenschappelijke doelen en acties
-          Er is een ondersteunende wijkstructuur met en voor elkaar
-          Er zijn ondersteunende hulpbronnen ( bijvoorbeeld toegang tot een databank met goede voorbeelden en werkwijzen
-          Er is sprake van een actief ondersteunend middenveld ( woningcorporaties, onderwijsinstellingen, welzijnswerk etc.)
-          Er is sprake van een actief ondersteunende en betrouwbare overheid.

 Na de pilot hopen we meer te kunnen bepalen wat er nog meer nodig is om een veilige wijk te krijgen. Deze pilot wordt uitgevoerd door LSA en Movisie, beide lind van de kerngroep van Natuurlijk Samen.

Natuurlijk Samen voor een veilige wijk

Natuurlijk Samen is een opgave die in het 120.000 inwoners tellende Stadsdeel Oost in Amsterdam opgepakt wordt.  In sommige buurten speelt het vraagstuk 'veilige wijken'. Als LHBT 'woon je dan niet je wijk' zoals Judith Schuyt het mooi en tragisch verwoordt. Gelukkig bruist Oost van actieve communities van betrokken bewoners. Er is een sense of urgency als het gaat om samenleven in relatie tot het veiligheidsproblematiek onder bewoners, het bestuur, ambtenaren, sociale professionals en politiemensen.

Vanuit het bestuur van Stadsdeel Oost voert wethouder Lieke Thesing een gericht emancipatiebeleid. Zij faciliteert burgerinitiatieven om seksuele diversiteit op de buurtagenda te plaatsen. Zo is dankzij een aanzienlijke groep actieve kaders uit zelforganisaties, het initiatief 'Jezelf kunnen zijn in de Indische Buurt' genomen.  En op 8 november 2012 heeft Natuurlijk Samen met Chris Bouma en Rahma El Hannoufi een bewonersavond georganiseerd. Voor de eerste keer kwamen burgers bij elkaar uit zeer verschillende buurtnetwerken. Van Pink Oost tot moslima via het Marokkaanse platform en de Indische Buurt Communities. De onderlinge samenwerking onder burgers is versterkt. De opgepakte thematieken sluiten nauw aan bij de doelstellingen van Natuurlijk Samen: samenleven in een veilige wijk. Mooie follow-up van de avond is het ontstaan van een initiatiefgroep die herdenkingen gaat organiseren in de Indische Buurt: nationale 4 mei herdenking, 17 mei internationale dag tegen homophobie, 1 juli Keti Koti enz.

De eerste resultaten van deze samenwerking zijn er al: bij de nationale 4 mei herdenking op het Ceramplein in de Indische Buurt sprak Dennis de Wilde, een vredeswoord namens Pink Oost. Dit was de eerste keer in de geschiedenis van deze lokale herdenking dat de roze gemeenschap openlijk meedeed.

Momenteel bereidt de initiatiefgroep de GayPride Amsterdam Oost 2013 voor samen met ProGay, COC en Natuurlijk Samen. Ook hier is er sprake van een primeur want er wordt samengewerkt tussen verschillende burgeriniatieven die de wijk rijk is. Op 30 juli wordt onder het motto Samen Oost een Iftar gevierd. Op 2 augustus is met Timor Colo's het Timorplein 'The Place To Be' met  een bruisend en kleurrijk event van 16:00-22:00 uur.

 Van de nationale 4 mei herdenking waaraan Dennis de Wilde van Pink Oost deelnam zijn twee korte videofilms gemaakt:

http://youtu.be/nQ5B-fa3zMM (in deze film spreet Dennis de Wilde een vredeswoord uit namens de roze gemeenschap).

http://youtu.be/PLL3WwmObTM (in deze film wordt Dennis de Wilde geïnterviewd over zijn motivatie om mee te doen aan de herdenking).

In de GayPride Krant 2013 wordt Samen Oost aangekondigd op blz. 29.:  http://issuu.com/amsterdamgaypride/docs/amsterdamgaypride2013/29

Op de website van Natuurlijk Samen wordt een select aantal praktijkvoorbeelden gepresenteerd over de aanpak van pesterijen in de buurt en/of de aanpak van discriminatie van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders (LHBT's) in het algemeen.  De praktijkvoorbeelden worden in het kort beschreven waarbij wordt ingegaan op doelstelling, uitvoering, organisatie en evaluatie.  De praktijkvoorbeelden worden aangevuld.

Zie: http://www.natuurlijksamen.org/good-practises

Voorts wordt op de website informatie gegeven over het Sociaal Calamiteitenplan (SCP), een draaiboek dat een aantal Nederlandse gemeenten heeft opgesteld voor een snelle interventie bij een sociale calamiteit. Een sociale calamiteit betreft onder meer een incident rond discriminatie of het wegpesten van buurtbewoners dat kan leiden tot onrust binnen een gemeente.

 ZIE : http://www.natuurlijksamen.org/sociaal-calamiteitenplan “

De landelijke Roze Zaterdag is dit jaar op 29 juni in Utrecht. Een dag die in positieve zin bijdraagt aan de integratie en acceptatie van homoseksuelen, lesbiennes, biseksuelen en transgenders in Nederland. Een dag waarop het één groot feest is in de binnenstad. Een dag waarop iedereen welkom is, ongeacht wie of wat je bent. Een dag die bijdraagt aan meer begrijp en respect voor elkaar. Ook Natuurlijk Samen is aanwezig op deze dag in het Veiligheidspaviljoen.

De eerste homodemonstratie op de laatste zaterdag van juni werd op 25 juni 1977 door de Internationale Lesbische Alliantie georganiseerd tegen de antihomo-campagne van de Amerikaanse puritiste Anita Bryant. Deze demonstratie trok 2000 deelnemers. Dit was niet de eerste homodemonstratie in Nederland. Die werd op 21 januari 1969 op het Binnenhof in Den Haag gehouden tegen het discriminerende wetsartikel 248bis, dat de leeftijdsgrens voor homoseks op 21 jaar stelde, terwijl de leeftijdsgrens voor heteroseks op 16 jaar lag.

De eerste Roze Zaterdag als jaarlijks georganiseerde homo/lesbische demonstratie/manifestatie in Nederland, werd op de laatste zaterdag van juni 1978 georganiseerd. Vanaf 1979 gebeurde dat onder de naam Roze Zaterdag. In 1981 wordt deze dag uitgebreid naar een Roze Week, en vindt de demonstratie voor het eerst buiten Amsterdam plaats, in Den Bosch. Sindsdien trekt de demonstratie elk jaar door een andere stad, en veranderde het protest-karakter van de demonstratie meer in een parade die tot doel heeft de diversiteit van homo's, lesbo's, biseksuelen en transgenders te tonen en zo het begrip te vergroten.

Op zondagmiddag 26 mei jl. organiseerden COC  Noordoost Brabant, RADAR en de Expertgroep Multicultureel Vakmanschap van Politie Oost-Brabant in Den Bosch een cafédiscussie over het belang van het melden van discriminatie van lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders. Een impressie van een geslaagde dag!

Als lesbisch stel dagelijks meemaken dat buurtgenoten je treiteren. Als hetero in een voetbalteam niet goed raad weten met homo-onvriendelijke opmerkingen van je ploeggenoten. Als leerling niet uit de kast durven komen. Op je werk steeds grappen horen over je geaardheid.

Wat zeggen deze voorbeelden over homoacceptatie en -discriminatie in jouw omgeving?

Hoe kan je daar zelf mee omgaan? En in hoeverre kan het melden van incidenten bijdragen aan de bestrijding van homodiscriminatie?

Theo Verbruggen leidde het gesprek en onderzocht samen met de bezoekers welke rol een ieder daarin speelt.

Onderwerpen die aan bod kwamen:

• Wat stimuleert mensen om discriminatie te melden? Studenten van de Radboud Universiteit Nijmegen presenteerden de resultaten van een onderzoek naar het vergroten van meldingsbereidheid bij homodiscriminatie.
• Bij onze club zitten geen homo's: Over homoacceptatie in de sport.
• Gedeelde uitsluiting? Over homoacceptatie bij moslims.
• Geweld en de betekenis van melden.
• Wat kan de politie doen
• Het belang van de rol van hetero's.